Марин Чутуриќ од Фојница (БиХ) пие и до 27 литри вода дневно поради ретко пореметување на хипофизата, бидејќи во спротивно неговото тело би било дехидрирано. Многумина велат дека овој 26-годишен млад човек е феномен.
Дијагнозата е дијабетес инсипидус, нарушување во кое недоволното ниво на антидиуретичен хормон предизвикува прекумерна жед (полидипсија) и прекумерно производство на многу разредена урина.
Само четири луѓе во светот го имаат ова нарушување. Марин е весел млад човек кој е вработен, спортува, планинари, вози мотор… Каде и да оди има неколку шишиња вода со себе. Како што рече во интервју за АА, таа е неговиот извор на живот.
„Откако се родив постојано барав течност. Побарав чај и млеко, а кога веднаш не ми даде, станав треска“, изјави Марин за АА. После тоа тргнале да бараат мислење од лекарите. „Отидов кај лекари во Кисељак, Мостар, Сараево, а потоа ме испратија во Сплит, каде ми ставија дијагноза – дијабетес инсипидус.
Ги имаат овие две хормонални нарушувања на хипофизата. Имено, водата само минува низ мене. Тоа не е товар во мојот живот, но едноставно не можам да останам без вода“, објасни Марин. Испратиле и медицинска документација во Германија, Англија, низ цела Босна и Херцеговина и Хрватска. Побараа дополнителни мислења. “Ја прифатив оваа ситуација и така ќе остане. Можно е вака да се живее нормално. Се е во главата. Водата е мојот извор на живот”, рекол Марин.
Како што рече, во Босна и Херцеговина повеќе нема лица со ова нарушување. “Само четири луѓе во светот го имаат ова нарушување. Во текот на летото пијам и до 27 литри вода дневно, а во текот на зимата малку се намалува. Сепак, во просек пијам околу 23, 24 литри вода”, вели Марин. Не постои третман за оваа дијагноза. Сепак, Марин вели дека тоа не му е товар бидејќи на оваа состојба е навикнат уште од раѓање. „Колку побрзо се навикнеш и прифатиш, толку е полесно. Единствениот товар за мене е тоа што секогаш морам да се сеќавам секогаш да носам вода со мене“, вели Марин.
Овој млад човек е вработен, а во слободно време вози мотор, оди на планинарење и параглајдерство. „Ако планинарам, имам ранец со два или три литри вода во него. А исто така делам шише или две на луѓето во тимот, за да може да биде за мене. Ако трчам некои трки или учествувај на велосипедски натпревар, имам мои водени точки. Товарот е кога се качуваме по карпи, морам да направам се пред да се искачам“, изјави Марин за АА.
Како бебе пиел околу 800 милилитри дневно. „Но, како што растев, така се зголемуваше и количината на вода што ја внесував во телото. Ако не внесам доволно вода, добивам висока температура, се онесвестувам… Истата состојба како кога човек е дехидриран, “ објасни Марин. Како што рекол, еднаш имал ситуација да бил дехидриран. „Се превртевме со автомобилот во шумата. Не очекувавме да се превртиме, но штом излегов од шумата ја надополнив водата“, рекол Марин.
Сите во неговиот роден град го знаат и штом го видат во објектот му носат голема количина вода. “Ми создава проблем кога патувам со автобус. Често одам во тоалет и потоа сите патници мораат да ме чекаат.
Водата делумно може да се замени со сокови. Сепак, сите течности кои имаат засладувачи ме тераат да барам вода повторно“, рече Марин. Поради големото количество вода, неговите бубрези се во зголемен работен процес. “Поради големото количество вода слабее функцијата на бубрезите. Докторот ми рече дека и со таква бубрежна функција може да се живее долго.
Сепак, се препорачува кога сум жеден да пијам чаша вода , не 1,5 литри, но тоа е посилно од мене „Не ми е доволна чаша. Во текот на ноќта се будам на секои два часа“, рекол Марин.
На младите им порачува дека на се во животот треба да гледаат од позитивната страна. „Дека ништо не им врши притисок затоа што се е од глава и дека човек може да се справи со се во животот, само ако сакаш“, додаде Марин.
